Heb ik eigenlijk wel geslapen, vroeg ik me af toen ik om kwart voor vier naast mijn bed stond. Maar ik constateerde dat dat eigenlijk nog wel meeviel. Ondanks het vroege tijdstip toch nog drie boterhammen en een bakje kwark naar binnen gewerkt. Het fietsje was tiptop in orde. Ik had al eerder afgerekend met mijn latex bubbelende achterband, dus de wetenschap dat er een fonkelnieuwe band (man, man, wat is dat spul duur!) om mijn achterwiel lag, gaf een heel goed gevoel. Er werd van tevoren nogal wat geklaagd over de sputters die mijn band verspreidde over mijn achterliggers tijdens de trainingen.
Lees meerHet duurde even voordat ik weer genoeg gevoel in mijn vingers had om te typen. 🥶 Het brein houdt ook niet van de kou, daar ga je dom van lullen. Nu heb ik daar sowieso geen problemen mee, dom lullen. 😉
Lees meerHet digitale fotoalbum van het gezellige weekend in Hameln is klaar. De foto's staan er in willekeurige volgorde in, maar het plezier in het bekijken zal er niet minder om zijn. De verhalen erbij zitten vooral in onze herinneringen! Mocht je bezwaar hebben tegen gepubliceerde foto's in dit album, laat het dan weten. Heb je nog andere foto's van het weekend en wil je die ook terugzien, stuur ze dan na. Dan worden ze toegevoegd.
Klik hier om naar het fotoalbum te gaan
We zijn weer in Duitsland met de club. Dat is altijd bijzonder. Dan krijg je te maken met dingetjes, typisch Duitse dingetjes. En daar lopen we als Nederlander al snel tegenaan. Wij denken, om acht uur ontbijt, mooi, we gaan tegen kwart voor acht naar de eetzaal, dan hebben we de tafels voor het uitkiezen en dan wachten we wel even tot we kunnen eten. Tja, dat kan natuurlijk niet. Acht uur is acht uur. Dat is de regel, daar wordt niet van afgeweken. Net zoals je geen broodjes van het ontbijtbuffet mag meenemen voor tussen de middag. Of de thee die je niet wilt opdrinken bij de plant in de pot gooit. Ik noem maar even een zijstraat. Dat kan hier gewoon niet.
Lees meerEigenlijk durf ik het niet te zeggen, maar ik heb zondag enorm genoten van Drente. Dat klinkt misschien wat vreemd, maar mijn vrouw zegt altijd tegen mij: naar Drente gaan kan ook nog wel als we oud zijn. Daar rijden we samen dus eigenlijk nooit naar toe. En ik voel me ook nog niet oud. Maar het pièce de résistance van de sponsorritvoorbereiding, de rit van 240 kilometer, voerde het peloton noordwaarts.
Lees meerNa een jaar van voorbereiden was het zover. Donderdag 7 september vertrokken we met 12 man en 2 vrouwen naar Arabba in Italie. De vrouwen gingen wandelen. Voor de verandering gingen we dit jaar met eigen auto’s i.p.v. met bussen omdat de huur aanzienlijk duurder is geworden. Het inpakken was nog een hele puzzel. Sommige zaten comfortabel anderen opgevouwen.
Lees meerWoensdag 6 september had Hennie Stokkink een rit gepland van ongeveer 120 km. Eric Brummelhuis kon vrij krijgen en die mazzel had ik ook, de rest is ondertussen pensioengerechtigd, of werkt niet op de woensdag. Met elf personen vertrokken en zo ging het richting Bad Bentheim.
Lees meerAardrijkskunde was vroeger één van mijn favoriete vakken op school. Voor topografie haalde ik altijd tienen. Ik vond het een sport om al die plaatsen, rivieren en natuurgebieden feilloos te kunnen aanwijzen op de kaart. Vandaar dat ik geen moment heb getwijfeld of ik wel zou meedoen aan een fietstocht in Oost-Nederland met de titel 'De zes bergen', want: welke bergen? Geen Alpe d'Huez, Stelvio, Ballon d'Alsace of andere energieslurpende bergreuzen hier in de buurt, er was zelfs geen Holter, Tanken of VAM te bekennen op de route, maar gewoon Ei, Beek, Lutten, Tub, Al en Haaks. Hoe plat wil je het hebben? Afgezien van een aantal viaducten, bruggen en een piepklein rimpelingetje in het landschap rond de lunch, werd er geen beroep gedaan op klimcapaciteiten van de deelnemers.
Lees meerNoorwegen, begin juli.
Ik ben op vakantie in het wonderschone Scandinavië. Daar maak ik een paar mooie wandelingen door een enorm nat landschap. Met mijn bergschoenen hoog dichtgeknoopt struin ik behoedzaam door het bos. Vaak moet ik springen van de ene steen of graspol naar de andere, omdat het pad om de haverklap doorkruist wordt door klaterende waterstroompjes. Terwijl ik mij zo voortbeweeg, denk ik: ik ga hier echt van genieten, want als ik straks weer in Nederland ben, dan is het misschien wel kurkdroog.
Ik ben pas verhuisd. Naar een nieuwe buurt, naar een gloednieuw huis, naar een fijn plekje waar het goed toeven is. Er is echter een ding dat daar niet goed is, tenminste, nog niet. En dat is de fietstoegankelijkheid tot de buurt. Er is een grote brede toegangsweg, waar je met je vierwielmobiel royaal naar binnen en naar buiten rijdt. Maar waar je met je tweewiel-spier-aangedreven-mobiel bekaaid af bent, want van deze weg mag je met je fiets geen gebruik maken als je de buurt in of uit wilt. Ergens achteraf ligt een vaag soort pad dat bedoeld is als in- en uitgang voor de pedaleurs. Pad is zelfs nog een groot woord. Spoor is beter. Een spoor met hindernissen. Mul zand, grind en andere narigheid ligt er, met onder het rijkelijk aanwezige stof nog wat bouwafval. Je snapt het, dat is niet iets waar je je dunne racebandjes graag overheen stuurt als je een fijne ronde wilt gaan maken.
Lees meerWat een geluk hebben we gehad met het weer, het enthousiasme was aanstekelijk en het onderlinge contact ook. Ondanks de verschillen in het fietsen race of mtb, bijna professioneel of bejaard, perfect.
Lees meerWispelturigheid, ja, zo mag je het rustig noemen. De hoofdmoot van de meerdaagse, de koninginnenrit, het pièce de resistance van het weekend, werd gekenmerkt door wispelturigheid. Dat begon al direct bij het ontwaken.
Lees meerDe Meerdaagse van de HTFC. Al veel over gehoord, maar nog nooit meegemaakt. Ben ook nog niet zo heel lang lid. Ik had me al in een hele vroege fase opgegeven, want een heel weekend fietsen stond me wel aan. Vanmorgen was het zover. Om kwart voor zeven liep de wekker af. Eigenlijk ook mijn normale tijd van opstaan voor het werk, maar nu moest ik vroeg bij het DVO gebouw zijn.
Lees meerHet is maar goed dat we de kortste dag al weer een tijdje achter de rug hebben. Dat betekent dat de avonden weer ietsiepietsie langer zijn en dat het 's morgens ook al wat vroeger licht wordt. Toen mijn wekker vanmorgen om 8.00 uur afliep en ik door het slaapkamerraam heen het licht van de opkomende zon zag, werd ik blij. Want we gaan weer de goede kant op. En een gloednieuw fietsseizoen staat voor de deur. Alhoewel het wel even doorzetten was toen ik buiten in de koude wind naar de schuur liep om mijn fiets klaar te maken voor de gravelrit die op het programma stond.
Lees meerIn 2021 heeft hij meer dan 22.000 fietskilometers op de teller gezet, Hennie Stokkink. Even omgezet naar weektotalen, dan peddelt Hennie wekelijks met gemak 400 km bij elkaar. En dat loopt per week al snel tegen de 20 uur aan. Bijzonder? Ja zeker! Menig fanatiek clublid zou wensen dat 'ie zelf zoveel tijd aan het fietsen zou kunnen besteden. Voor Hennie is 22.000 kilometer uiteraard een mijlpaal, maar het gaat hem vooral om het genieten. Fietsen is zijn leven.
Lees meerHet weer wordt minder dus de heren en dames van de racefiets pakken hun MTB weer uit de schuur om hun wekelijkse rondje(s) te maken.
Lees meer
We mogen wel eens wat dankbaarder zijn. In hoeveel landen in de wereld kun je op zondagochtend met je mountainbike ongestoord een rondje fietsen. De basisvoorwaarden zijn aanwezig: we hebben te eten en drinken, hebben onderdak, en kleding (hoewel misschien niet altijd in de juiste maat).
Lees meerJa hoor, dat heb ik weer. Er gebeurt iets bijzonders bij de club en ik ben er niet. Het zal toch ook eens niet. Vanmorgen opende ik de app van toerders 2 en wat zie ik daar: alle vrijdagochtendrenners gezellig bij elkaar zittend aan de tuintafels buiten bij DVO, lekker samen keuvelen en kanen. Van broodjes. Broodjes van Menzing, hoor ik later. Groen zie ik. Groen van jaloezie.
Lees meerEen mens is nooit te oud om te leren. Neem vandaag: denk je al best veel termen van de wielrennerij te kennen; hebben ze het opeens over ORS en ASSOS. Ik had geen idee. Nooit van gehoord. Inmiddels wel. We konden ORS en ASSOS van alle kanten uitgebreid belichten. Tijd zat. We zaten toch de hele dag met elkaar opgescheept. Voor een rondje fietsen. Een iets uitgebreider rondje dan normaal. Dat dan weer wel.
Lees meerHet is stralend zonnig als ik aan kom rijden bij de parkeerplaats aan de Geukerdijk. Lekker fris ook. En weinig wind. Echt ideaal fietsweer. De opkomst is weer hoog. Niks zo gezellig als samen een paar uurtjes toeren.
Lees meerHet is woensdag 19 mei, na 8 maand is het dan weer zover dat we weer in groepen mogen fietsen. We verzamelen zoals we dat vroeger, zo voelt het althans, ook hebben gedaan bij DVO (T3) of op de parkeerplaats bij Kei-Fit (T2)
Lees meerTijdens de barbeque van 2019 is Frank Koehorst rond gegaan met de pet. Lees verder voor een verslag wat er met het geld is gebeurd.
Lees meerEen leuk bericht van een dankbare gebruiker van onze prachtige MTB-route. Speciaal dank aan allen die helpen bij het onderhoud!
Vandaag weer heerlijk gefietst over de singeltracks, die, zoals ik begrepen heb door uw leden worden onderhouden. Graag wil ik deze mensen bedanken voor het feit dat de tracks goed onderhouden zijn. Ze zijn schoon en zo glad als maar mogelijk kan zijn. Ook viel het me op dat sommige obstakels zodanig veranderd zijn dat ze door onervaren mountainbikers genomen kunnen worden. Op zich wel jammer, maar een hele goede beslissing. Heel, heel erg bedankt.
Vanmorgen (13-10-2020) weer van de partij met de mtb’ers. Als ik aan kom fietsen staan er al een heleboel fietsers klaar voor de rit.
Lees meerZondag 13-09-2020, vandaag staan er 13 mannen en 1 vrouw bij DVO voor een lange rit naar Haminklen in Duistland. Af gesproken wordt om een gemiddelde van 28 Km/u te fietsen.We vertrekken om klokslag 08.00 uur de temperatuur is 14 graden. De arm stukken en bij sommige ook de been stukken zijn toch maar even aangedaan. We gaan richting Rekken. Bij Oldenkott gaan we de grens over en meteen rechtsaf. Na 13 kilometer in Duitsland te hebben gefietst gaan we bij Zwillbrock weer Nederland in richting Groenlo.
Lees meer
Vorig jaar hebben Erik Brummelhuis, Peter Voordouw en ik een lange rit (op 1 dag) gemaakt van Groningen naar Goor. Bij thuiskomst bleek deze route wel geteld 198,06 km lang te zijn geweest.
Erik heeft een jaar rondgelopen met de zware last op zijn schouders dat hij de 200 km niet heeft volgemaakt. Tijdens een van onze clubritten heeft hij dan eindelijk zijn hart gelucht bij mij en al huilend kwam het hoge woord eruit: Ik wil dit jaar een rit maken van 200 km. Dus wat ga je doen als meelevend fietsmaatje, je gaat een route in elkaar draaien met de titel: “Langs de grens van Twente”.
Lees meerWoensdag 19 augustus zijn we met veel frisse zin vertrokken naar Bikepark Salland Twente te Holten met 23 man en vrouw sterk.
Lees meerOp deze vrijdagochtend staan er toch weer zo'n 30 fietsers bij de start, waaronder MTB'ers, en racers. Er staat ook een aantal dames op de MTB bij, maar die zeggen resoluut tegen ons "Wij trekken ons eigen plan. Veel plezier!". En bedankt, dacht ik nog, en zo rijden we met 13 kerels op de MTB weg.
Lees meer
Vanmorgen werd er nog gewaarschuwd voor gladheid, maar om 09.30 is daar geen sprake meer van. Het is druk bij de start, allemaal racers, met de winterkleren aan, want het is nog wel koud. Toch ruik je de lente, zeker als de zon begint te schijnen. Ik heb er zin in.
Lees meer